Je ziet het op plaatjes, of in een tv-reportage, maar als je er dan bent, is het ongelooflijk indrukwekkend, de zoutvlakte van Uyuni. Een enorme witte vlakte tot zover je kunt kijken,
Vandaag moeten we er op tijd uit en om 3:40 staan we naast het bed, om 4:00 rijden we weg naar het vliegveld. Het is erg rustig, alleen hier en daar een taxi. We leveren de auto af en sluiten aan in de rij voor het inchecken. Vorige keer toen we hier vertrokken was het gigantisch druk, maar nu waren we snel aan de beurt en toegegeven, het was de vorige keer later.
We vliegen vanaf Santiago met een stopover op La Paz naar Sucre. De stad ligt op 2810 meter hoogte, dus op de grens van hoogteziekte, maar we voelen het toch wel. We blijven hier 3 nachten om te wennen en de stad te bekijken.
We bezoeken
- De centrale markt
- Caza de Libertad (Het huis van de bevrijding)
- De Kerk van San Felipe Neri
Potosi is de hoogste stad ter werld 4090 meter. We merken het, ondanks de pillen, dat we hoogteziekte hebben. De middag hebben we om wat rond te kijken. Ondanks de hoogte groeien er toch bomen. Helaas is het Munten museum gesloten omdat het zondag is, dus we lopen wat rond, voelen ons lamlendig en gaan op tijd naar bed.
We blijven een nacht en gaan dan door naar Uyuni, een busrit van ca 4 uur en weer 400 meter lager.
Vroeger waren er veel stoom locomotieven, maar met de komst van diesel moteren, waren deze locomotieven in Bolivia over. Uyuni was een mooie plek om net buiten de stad de overcomplete even te "parkeren". Gedeeltelijk zijn ze gesloopt, maar er blijft genoeg over om langs te lopen.